Straffe Roger, zo noemde ik hem bij mezelf. Spreek uit: Roozjee.
De schoonste eenhandige backhand van het circuit. Een en al elegantie. Het mannelijk equivalent van Justine Henin.
Het mooiste was dat hij bij het slaan van die backhand met zijn rechtervoet heel even op de tippen van zijn tenen stond. De rechterarm helemaal uitgezwaaid en met de linker het evenwicht herstellend, keek hij voor een fractie van een milliseconde naar de plek in het heilige gras waar daarnet nog de bal stuiterde.
Een ballerina op Wimbledon.
===================
Weblog van Philip Hoorne 