Over racisme – tweede naschrift

Het blijft een heikel ding, dat racismedebat. Twee afleveringen van F.C. De Kampioenen worden door de VRT geschrapt omdat er als racistisch geïnterpreteerde uitspraken of handelingen in voorkomen. De zwarte acteurs hebben destijds met veel enthousiasme een rolletje in de meest succesvolle Vlaamse serie ooit aanvaard, maar gaan nu wel akkoord met de ingreep van de VRT. Marijn Devalck, Boma in de reeks, hekelt het gedrag van die collega’s. Wat destijds door de beugel kon, kan dat nu niet meer, is het standpunt van de zwarte acteurs. Ik vind het bizar dat iemand in een tv-serie een zwarte wil spelen die het mikpunt is van domme uitspraken en veronderstellingen, om daar jaren later het etiket racisme op te kleven. Ik heb de indruk dat sommige zwarten niet meer durven zeggen dat het hen niet raakt, dat ze zodanig in de ban zijn van hun mentale kwelduivel die politieke correctheid heet, dat ze het verraad zouden vinden tegenover het eigen ras indien ze hun schouders zouden ophalen voor de heisa, of erger nog, zouden durven zeggen dat die bewuste afleveringen wat hen betreft gerust online mogen blijven staan. Wat die acteurs doen heet met een mooi Nederlands woord hineininterpretieren.

F.C. De Kampioenen staat bol van de typetjes en karikaturen. Beroepsmilitairen zijn lui, hebben een belabberde fysieke conditie en doen er alles aan om hun verplichtingen te ontlopen. Kuisvrouwen zijn domme chichi-madammen met meer aanleg voor roddelen en luistervinken dan voor poetsen. Secretaressen zijn seuten. En vooral deze karikatuur komt in de serie uitgebreid aan bod: alle zelfstandigen zijn corrupt. Boma, DDT, BTW, Fernand, allemaal oefenen ze een zelfstandig beroep uit en er is er niet een bij met een deugdelijk normen- en waardenpakket. Stel je voor dat Unizo morgen oproept om alle afleveringen waarin zelfstandigen als bedriegers worden voorgesteld uit het archief te bannen. Dat Defensie oproept om alle afleveringen waarin Xavier als een lompe, domme, dikke, pintendrinkende boefer wordt neergezet te supprimeren. Hoeveel afleveringen blijven dan nog over?

VTM zendt momenteel de serie Patrouille Linkeroever opnieuw uit. Centraal in de reeks staat ‘het meest incompetente politiekorps van Vlaanderen’ dixit de VTM-website, dat bestaat uit alleen maar typetjes van de meest groteske soort. Er is een vrouwelijke agente, een onbeschofte heks, die de hele dag door snoept en snackt en al in het zweet baadt van zodra ze nog maar aan werken denkt. De andere vijf agenten moet ik al niet meer voorstellen. Die ene vadsige is al voldoende opdat de politievakbond zou kunnen eisen dat de serie voorgoed naar de tv-kerkers wordt verbannen. Het is een gek idee, de politievakbond zal zoiets nooit vragen, maar de vraag zou perfect passen in een wereld waarin vooral zwarten (of de blanken die het voor hen op nemen en die vaak nog fanatieker zijn) met een vergrootglas op zoek gaan naar alles wat ook maar van dichtbij of veraf zou kunnen wijzen op het onrecht dat hen, lees: hun soort, werd en wordt aangedaan.

De politiek supercorrecten moeten goed weten wat ze willen. Willen ze alle beelden, kunstvormen, noem maar op, die mogelijks racistisch kunnen worden uitgelegd verwijderen? Of ze behouden? In het eerste geval verliezen de racismeridders een deel van hun bestaansreden, want dan rest er niks meer uit het verleden om tegen te protesteren. Zullen we dan voortaan elke dag alle media scannen op zoek naar beelden, tekeningen, liedjes… die per direct moeten vernietigd worden en doen alsof het probleem daarmee is opgelost? In het tweede geval blijven we af van F.C. De Kampioenen, Little Britain, Fawly Towers, Kuifje enzovoort. Bij geen van de twee keuzes voelen de supercorrecten volledige bevrediging, ook niet bij de eerste, want daar sta je dan maar mooi een beeldenstormer te wezen in een wereld waar er geen beelden meer te bestormen zijn. Ik ga voor keuze twee, niks weggooien. Waarom? Omdat ik racisme en discriminatie verwerpelijk vind en van mening ben dat we het alleen uit de wereld kunnen helpen als we blijven zien en blijven horen dat het bestaan heeft en nog altijd bestaat.

Rest het probleem dat veel van wat de supercorrecten als racistisch beschouwen eigenlijk een vorm van ironie is, zie de aflevering van Fawlty Towers met de racistische praat van de majoor en zie ook de afleveringen van F.C. De Kampioenen. In beide gevallen wordt net de domheid van blanken in de verf gezet. Maar ironie en consorten, ik had het er in mijn eerste naschrift al over, is iets wat veel mensen niet meer begrijpen. Of willen begrijpen, want als je ironie herkent en erkent als ironie, dan kun je niet meer boos en verontwaardigd zijn. En dat zijn we met zijn allen toch zo graag. Ik ook, anders had ik dit stukje niet getikt. Hoewel, ik ben niet boos of verontwaardigd, ik tik alleen graag stukjes, vind het een moeilijke kwestie en pleit altijd en overal voor het gebruiken van het gezond verstand. Maar in onze gepolariseerde wereld is dat een zeer rekbaar begrip geworden en willen sommigen vanuit strategisch oogpunt vooral hun ongezond verstand etaleren. Straks komt de pietendiscussie weer op gang, krijgen we dat gemekker weer. Tenzij ze met hun ouwe blanke kameraad Spanje niet mogen verlaten, dat zou ook kunnen, zijn we voor een jaartje van dat gezeur af. Geen snoep voor de brave zwarte kindjes en geen snoep voor de brave blanke kindjes, wat een prachtig voorbeeld van ‘iedereen is gelijk’ zou dat wel niet zijn.

Advertentie

Over racisme – naschrift

In mijn vorige post over racisme heb ik racisme en discriminatie op één hoop gegooid. Ik heb me afgevraagd of ik daar goed aan deed. Eigenlijk wel, racisme wordt rassendiscriminatie genoemd, is één discriminatie naast vele andere. Of zouden mensen van een ander ras nu nog bozer zijn omdat ik hen op één hoop gooi met Down-patiënten en mensen die obees zijn, onder het motto ‘mijn discriminatie is beter dan de uwe’?

Een aflevering van Fawlty Towers wordt offline gehaald omdat in Amerika een politieagent een zwarte man vermoordt. Het blijft te gek voor woorden, maar inmiddels staat ze terug online blijkbaar. John Cleese diende via zijn Twitter-account uit te leggen dat het personage van de majoor en de taal die hij gebruikt antiracistisch bedoeld waren en niet pro-racistisch. Ironie, ooit van gehoord iemand? In elk geval, er zal een verduidelijkende tekst aan de aflevering worden toegevoegd. Zoals men ook heeft gedaan, of nog doet, of ooit heeft gedaan – ik weet het niet want ik luister zelden of nooit radio – met de liedjes van Michael Jackson.

Beste luisteraars, u hoorde Smooth Criminal van Michael Jackson. En dan de snel uitgesproken toevoeging ‘Wijlen Michael Jackson was waarschijnlijk een pedofiel.’ Uitgesproken op het tempo van ‘Geld lenen kost ook geld’.

En wat hebben die arme Boudewijn en Wilfried Martens eigenlijk misdaan? Er is veel domheid in de wereld en daarom moeten we onze geschiedenis blijven onderwijzen in plaats van ze weg te stoppen.

En we moeten in de Nederlandse les terug goeie teksten aanbieden zodat de kids van tegenwoordig weten wat begrippen als ironie, sarcasme, cynisme, satire, parodie, persiflage, pastiche, pistache, vanille en stracciatella precies betekenen.

Alles begint natuurlijk met redelijkheid, begrip kunnen tonen voor visies en meningen, ook al staan die haaks op de uwe, in plaats van alles meteen weg te wuiven, weg te lachen, weg te schreeuwen, weg te vechten, weg te vernielen.

Uiteindelijk moet wie volhardt in onredelijkheid, trots is op zijn domheid en dat uitwerkt op anderen er onverbiddelijk uit. Ik ben voorstander van een strikt en ondubbelzinnig repressief beleid jegens zij die kansen krijgen en nog eens kansen en nog eens herkansingen en nog, maar die moedwillig en met een kwaadaardige grijns de nek omwringen. Ongeacht kleur, ras of geslacht of wat dan ook.

Heb je een mand met appels en je laat die ene rottende appel liggen tussen de goede appels, dan breidt de rottigheid van die ene zich uit naar de omliggende appels. Dus moet er aan die ene rottende tijdig aandacht besteed worden. Je vist hem uit de mand en geeft hem de nodige zorg door voorzichtig het rot plekje eruit te snijden. Keert de rottigheid terug of is die in een te ver stadium gevorderd, dan zit er niets anders op dan de appel onverbiddelijk in de vuilniszak te kieperen. Jammer van het geld, jammer van de moeite, maar wat moet dat moet. De vuilniszak zet je dan best buiten om geen stankoverlast te creëren.

Urbanus zat blijkbaar in een duidingsprogramma op Canvas om iets te zeggen over racisme. Ik heb het niet gezien, maar achteraf was er nogal wat kritiek, las ik. Sommigen vroegen zich af of een oude, blanke, Westerse man wel het recht en de kennis heeft om iets zinvols over racisme te zeggen. Zij die de vraag stelden waren zich allicht niet bewust van het racistische karakter ervan.

Ik gebruik heel vaak het woord ‘allicht’ en zelden het woord ‘wellicht’. In de vorige alinea ware ‘wellicht’ wellicht beter geweest dan ‘allicht’. Ik moet wellicht af en toe eens ‘wellicht’ gebruiken waar ik ‘allicht’ gebruik. Ik moet hier in de toekomst op letten. De toekomst is al begonnen.

Dat Urbanus-gedoe doet mij denken aan Lukas Vander Taelen, gewezen zanger van Lavvi Ebbel, gewezen Groen!-politicus, linkse rakker bij excellence, die op een dag niet meer kon zwijgen omdat hij zijn geliefde Brussel zag verloederen dat het niet mooi meer was en een ongewenste vreemdeling werd in zijn eigen stad, zijn eigen straat. Dit artikel dateert van meer dan tien jaar geleden trouwens.

Er zijn moordenaars van wie justitie weet dat ze terug zullen moorden als ze vrijkomen, verkrachters van wie men weet dat ze opnieuw zullen verkrachten. De maatschappij moet tegen dat soort recidivisten beschermd worden en als dat drastisch moet, dan moet dat maar zo. Ik wil in de vorige zin het woord ‘maatschappij’ vervangen door het woord ‘mensen’, want ‘de maatschappij’ bestaat niet. ‘Maatschappij’ is een afstandelijke en redelijk gevoelloze benaming voor een verzameling van menselijke wezens, elk met hun eigen identiteit, hun eigen kloppend hart, dat als het niet meer klopt nooit meer opnieuw in gang kan worden gezet. En als het heel erg wordt geschonden, bestaat er een kans dat het nooit meer herstelt. Om nog niet te spreken over de schade die wordt aangebracht bij de mensen in de naaste omgeving. Om die reden zijn voor het ergste schorremorrie wat mij betreft geen meer gepaste straffen mogelijk dan de allerzwaarste. Opnieuw ongeacht kleur, ras, status, geslacht enzovoort.

En ik weet wel dat factoren als een ongelukkige jeugd, een gewelddadige vader, een liefdeloze moeder, gepest worden op school et cetera een rol kunnen spelen in de negatieve ontwikkeling van iemand, maar er zijn ook legio voorbeelden van mensen die van al de sores die ze in hun kindertijd hebben meegemaakt geen nadeel ondervinden. Laten we dus ophouden met die advocaten- en sociaal assistentenpraat waarmee men zelfs de meest duivelse duivel als een engeltje tracht voor te stellen.