Een blogstukje dat dateert van exact twee jaar geleden en dat terug brandend actueel is.
===================
Dichter, schrijver en fotograaf
Een blogstukje dat dateert van exact twee jaar geleden en dat terug brandend actueel is.
===================
Het blijft een heikel ding, dat racismedebat. Twee afleveringen van F.C. De Kampioenen worden door de VRT geschrapt omdat er als racistisch geïnterpreteerde uitspraken of handelingen in voorkomen. De zwarte acteurs hebben destijds met veel enthousiasme een rolletje in de meest succesvolle Vlaamse serie ooit aanvaard, maar gaan nu wel akkoord met de ingreep van de VRT. Marijn Devalck, Boma in de reeks, hekelt het gedrag van die collega’s. Wat destijds door de beugel kon, kan dat nu niet meer, is het standpunt van de zwarte acteurs. Ik vind het bizar dat iemand in een tv-serie een zwarte wil spelen die het mikpunt is van domme uitspraken en veronderstellingen, om daar jaren later het etiket racisme op te kleven. Ik heb de indruk dat sommige zwarten niet meer durven zeggen dat het hen niet raakt, dat ze zodanig in de ban zijn van hun mentale kwelduivel die politieke correctheid heet, dat ze het verraad zouden vinden tegenover het eigen ras indien ze hun schouders zouden ophalen voor de heisa, of erger nog, zouden durven zeggen dat die bewuste afleveringen wat hen betreft gerust online mogen blijven staan. Wat die acteurs doen heet met een mooi Nederlands woord hineininterpretieren.
F.C. De Kampioenen staat bol van de typetjes en karikaturen. Beroepsmilitairen zijn lui, hebben een belabberde fysieke conditie en doen er alles aan om hun verplichtingen te ontlopen. Kuisvrouwen zijn domme chichi-madammen met meer aanleg voor roddelen en luistervinken dan voor poetsen. Secretaressen zijn seuten. En vooral deze karikatuur komt in de serie uitgebreid aan bod: alle zelfstandigen zijn corrupt. Boma, DDT, BTW, Fernand, allemaal oefenen ze een zelfstandig beroep uit en er is er niet een bij met een deugdelijk normen- en waardenpakket. Stel je voor dat Unizo morgen oproept om alle afleveringen waarin zelfstandigen als bedriegers worden voorgesteld uit het archief te bannen. Dat Defensie oproept om alle afleveringen waarin Xavier als een lompe, domme, dikke, pintendrinkende boefer wordt neergezet te supprimeren. Hoeveel afleveringen blijven dan nog over?
VTM zendt momenteel de serie Patrouille Linkeroever opnieuw uit. Centraal in de reeks staat ‘het meest incompetente politiekorps van Vlaanderen’ dixit de VTM-website, dat bestaat uit alleen maar typetjes van de meest groteske soort. Er is een vrouwelijke agente, een onbeschofte heks, die de hele dag door snoept en snackt en al in het zweet baadt van zodra ze nog maar aan werken denkt. De andere vijf agenten moet ik al niet meer voorstellen. Die ene vadsige is al voldoende opdat de politievakbond zou kunnen eisen dat de serie voorgoed naar de tv-kerkers wordt verbannen. Het is een gek idee, de politievakbond zal zoiets nooit vragen, maar de vraag zou perfect passen in een wereld waarin vooral zwarten (of de blanken die het voor hen op nemen en die vaak nog fanatieker zijn) met een vergrootglas op zoek gaan naar alles wat ook maar van dichtbij of veraf zou kunnen wijzen op het onrecht dat hen, lees: hun soort, werd en wordt aangedaan.
De politiek supercorrecten moeten goed weten wat ze willen. Willen ze alle beelden, kunstvormen, noem maar op, die mogelijks racistisch kunnen worden uitgelegd verwijderen? Of ze behouden? In het eerste geval verliezen de racismeridders een deel van hun bestaansreden, want dan rest er niks meer uit het verleden om tegen te protesteren. Zullen we dan voortaan elke dag alle media scannen op zoek naar beelden, tekeningen, liedjes… die per direct moeten vernietigd worden en doen alsof het probleem daarmee is opgelost? In het tweede geval blijven we af van F.C. De Kampioenen, Little Britain, Fawly Towers, Kuifje enzovoort. Bij geen van de twee keuzes voelen de supercorrecten volledige bevrediging, ook niet bij de eerste, want daar sta je dan maar mooi een beeldenstormer te wezen in een wereld waar er geen beelden meer te bestormen zijn. Ik ga voor keuze twee, niks weggooien. Waarom? Omdat ik racisme en discriminatie verwerpelijk vind en van mening ben dat we het alleen uit de wereld kunnen helpen als we blijven zien en blijven horen dat het bestaan heeft en nog altijd bestaat.
Rest het probleem dat veel van wat de supercorrecten als racistisch beschouwen eigenlijk een vorm van ironie is, zie de aflevering van Fawlty Towers met de racistische praat van de majoor en zie ook de afleveringen van F.C. De Kampioenen. In beide gevallen wordt net de domheid van blanken in de verf gezet. Maar ironie en consorten, ik had het er in mijn eerste naschrift al over, is iets wat veel mensen niet meer begrijpen. Of willen begrijpen, want als je ironie herkent en erkent als ironie, dan kun je niet meer boos en verontwaardigd zijn. En dat zijn we met zijn allen toch zo graag. Ik ook, anders had ik dit stukje niet getikt. Hoewel, ik ben niet boos of verontwaardigd, ik tik alleen graag stukjes, vind het een moeilijke kwestie en pleit altijd en overal voor het gebruiken van het gezond verstand. Maar in onze gepolariseerde wereld is dat een zeer rekbaar begrip geworden en willen sommigen vanuit strategisch oogpunt vooral hun ongezond verstand etaleren. Straks komt de pietendiscussie weer op gang, krijgen we dat gemekker weer. Tenzij ze met hun ouwe blanke kameraad Spanje niet mogen verlaten, dat zou ook kunnen, zijn we voor een jaartje van dat gezeur af. Geen snoep voor de brave zwarte kindjes en geen snoep voor de brave blanke kindjes, wat een prachtig voorbeeld van ‘iedereen is gelijk’ zou dat wel niet zijn.
In zijn ijver of onder felle druk om wat scheef is recht te trekken, moet men ook altijd overdrijven.
En er zal nog een tijdje overdreven worden.
Dat Lucas en Walliams zich verontschuldigen voor de humor van Little Britain is heel flauw.
Oké, niks aan te doen, we moeten alle comedyshows verbieden en van het net halen, hoe erg dat ook is, want er is niet één komiek die nooit eens heeft gelachen met een mongool, sorry, persoon met kenmerken van het Syndroom van Down, of met een dikzak – mag ik voor die rol solliciteren of ben ik net niet dik genoeg? – of met een dom blondje of met een pastoor. Laten we alles dan maar verbieden wat ooit cultureel en geestig en goed gemaakt en grappig was, en laten we elke dag een fles azijn leegdrinken. Daar kun je dan lekker veel azijn van pissen, en die kun je er dan vanboven weer in gieten.
Kunnen we lekker de straat opkomen als we uitgepist zijn, niet zonder eerst via het Faecesbook onze medestanders op te trommelen, want alleen zijn we toch een beetje schijterig op straat, maar met velen kunnen we onze verontwaardiging laten blijken door veel te roepen en brullen en al eens iets stouts doen zoals een nadarhek vastnemen en het dan ineens weggooien, richting een winkelraam bijvoorbeeld, want niet alleen de racisten zijn slechte mensen, zij die geheel en al frustatieloos hun strontvervelend leventje op orde hebben zijn nog veel en veel slechter.
Het hele oeuvre van Hergé, bijna alle Suske en Wiskes en Jommekes, allemaal de vuurstapel op, want wat daar aan racistische en vernederende praat en prentjes in staat… lachen met mensen met een spraakgebrek (Kwak en Boemel), lachen met personen van – weliswaar dubieuze – adel (de Koningin van Onderland), lachen met kleurlingen die in de brousse de bagage van de blanken moet dragen en toegesproken worden met ‘boele boele boele’ of iets in die trant (Kuifje in Afrika).
Hoe zit het nu met Zwarte Piet? Is dat nu een blanke die zwart is van door de schoorstenen te kruipen of is dat een kleurling? Het interesseert mij geen reet, zolang men maar met zijn hysterische pollen van dat kinderfeest afblijft.
En dat men niet vergeet om alle tapes van The Black and White Minstrel Show in de fik te steken, want ik was als kind doodsbang van die blackfaces. En natuurlijk moeten de nog levende acteurs worden opgespoord en meteen standrechtelijk geëxecuteerd.
In mijn eerste dichtbundel Niets met jou staat een gedicht dat geïnspireerd is door The Black and White Minstrel Show. Hoe heet het ook weer, iets met Siamees of zo. Ik zoek het even op en plak het gedicht onderaan dit bericht. O ja, ‘Mij, mezelf en ik’ is de titel. En die ‘enge komische act’ is dus geïnspireerd door de Black and White Minstrel Show.
In 2013 al verscheen dit artikel met de veelzeggende kop Was The Black & White Minstrel Show the most racist TV programme ever?
We moeten helaas de VRT opdoeken, die hebben die show ooit uitgezonden. Dat de zender toen nog BRT heette mag niet baten, we hebben jullie te grazen, klootzakken. We halen die lelijke toren neer, nondedju, morgen om 16u. Allen daarheen, hop, op naar de VRT-toren! Neen, ogenblik, ik kan niet, ik moet morgen naar mijn Thaise massage. Overmorgen dan?
MIJ, MEZELF EN IK
De Siamese tweeling liefde en haat
onlosmakelijk met elkaar verbonden,
hoe ze eerst wat dwaalden over straat
voor ze de weg uiteindelijk vonden,
me om beurten bekoorden
leerden hoe te minnen hoe te moorden.
Ik zag als kind
die enge komische act
– halve tutu half pak
de zaal die angstig lacht
om kant na kant –
en dacht niet na
over wie ik was:
een jongen met gouden lokken witte vleugels
rode horens en een sik,
frontaal zichzelf
zijn eigen,
ik