U herinnert zich allicht nog, of helemaal niet, dat ik in het raam van een Gezelle-happening in 2019 een gedicht schreef in het West-Vlaams met als titel De katte. Een ode aan de kat, het mooiste, meest mysterieuze en wonderbaarlijke dier der schepping.
Ik kreeg aardige reacties op het gedicht en heb het daarom toentertijd ingelezen in een videofragment dat u hier aantreft. Videofragment is een groot woord, want het beeld is zwart. Ik heb dit ingelezen op mijn fototoestel met de dop erop. Ooit moet ik dit eens opnieuw doen, en beter, indien ik mijn centen wil verdienen als vlogger. Maar het voordeel van zwart is dan weer dat je er zelf een filmpje bij kunt verzinnen. Fantasie, weet je wel.
Of ik had u kunnen wijsmaken dat dit werkelijk een echt filmpje is, dat helaas een beetje donker uitvalt omdat het gemaakt is ’s nachts bij Nieuwe maan en er een gitzwarte kat in figureert, Blackie genaamd.
Voor zij die het West-Vlaams niet machtig zijn, de Nederlandse vertaling hieronder.
de kat de kat ligt op haar mat ze speelt met mijn pantoffel en passeert er buiten een muis of een rat het kan haar weinig schelen katten doen wat ze willen ze ligt languit neer en kijkt me smerig aan wil jij een dode rat? wel koop dan een geweer eens in de bomen kruipen zoals de apen maar voor de rest luieren en slapen een kat legt zich overal neer op de vensterbank op de trap en op de grond je komt haar tegen in elke kamer waar je maar gaat je loopt opletten dat je er niet op staat maar kijk nu toch wel heb je van zijn leven ze ligt met haar dikke buik op de afstandsbediening van de tv ze heeft kattenkwaad uitgehaald ik zie het aan haar oren er zitten krassen op de fauteuil een achteraan en een van voren en ze heeft ook aan de deur gekrabd maar je kan er niet kwaad op zijn dat is haar natuur al wat jij doet mijn zoetje het is jou vergeven jij vleier met jouw schoon gezichtje jij bent en blijft mijn beste maatje en doet er jou iemand kwaad begin dan maar te miauwen en te krabben krom je rug spuw in zijn gezicht en recht jouw staart wie een kat pijn doet is een groot stuk krapuul toen god jou schiep had hij echt wel een hele goede dag zo schoon hij was fier op zichzelf en was helemaal van slag je mag het gerust weten jij bent het mooiste dier van de aarde en alle andere planeten maar soms soms loer ik naar jou over het boek dat ik zit te lezen en ik vraag mij dan af: zie jij mij nu even graag als ik jou graag zie of lach je mij vierkant uit in mijn gezicht
Weblog van Philip Hoorne 