NIEUW GEDICHT

Vandaag is Gedichtendag. Speciaal voor u, de bezoekers van deze almaar bescheidener weblog, plaats ik hieronder een nieuw eigen gedicht.

Dit gedicht met als titel Ik geloof zal verschijnen in mijn volgende bundel, waarvoor ik nog geen uitgever heb, maar wel al een resem werktitels: Lichaam van Christus, Onrust in het perineum, Wij zagen ons in een grote groep klootzakken veranderen, Drie miauwkes, Poëzie voor fysici, Vaatdoeken gestreken en Het is een mooi leven (als Pat Donnez geen dichtbundels meer publiceert).

Overigens, na het inpalmen van de Boekenbeurs, hebben de BV’s het nu ook gemunt op Gedichtendag. Op Q-Music zullen een aantal Bekende Vlamingen gedichtjes (sic) voordragen. Niet zeuren, Hoorne, we weten toch al langer dan vandaag dat een mens die met zijn smoel op tv komt ineens behept wordt met een geweldige aanwas van de meest uiteenlopende talenten.

Om over het filegedicht dat in gang werd gezet door Hugo Claus nog maar te zwijgen. Blijkbaar is de ouwe Claus zo ver heen dat hij nu ook al meewerkt aan de doodgraverij van zijn eigen vak. File-gedicht, Claus? Moet dat niet zijn: Seniele-gedicht?

Hyperlinks naar dit alles: zoek ze zelf.

IK GELOOF 

In veel valt te geloven,
goddeloosheid bijvoorbeeld
en dat ik u aan de galg zal schrijven.

   

Dat ik u hard in het gezicht zal slaan
en zeggen: waarlijk, dit deed me goed.

  

Neen, ik had het niet mogen doen, en ja,
het spijt me zeer, maar o uw lieve god, wat luchtte
die klinkende mot op de fotogenieke kant van
uw liederlijke kop mij godverdomme op.

 

En dat u mij dan dankt voor het duidelijke statement,
de klare taal mijner ongeveinsde persoonlijkheid.
Ook dat wil ik graag geloven.

 

En dat u mij dan de andere wang aanbiedt
en ik ten tweeden male mijn hand opspan.

BOOM

Een tijdje mijn computer moeten missen. Beestje binnenin. Naar de pc-dokter. Feeled so empty without her. In haar hoekje niets dan bedrading. Ik voelde me als een moslim wiens vrouw gaat bevallen met een blanke mannelijke gynaecoloog. Wat zal die kerel met haar uitspoken, hij zal haar toch wel gezond en rein terug in mekaar steken.

Stel dat in elke Vlaamse huiskamer de televisie verdwijnt, wat voor een effect zou dat hebben? Zou er meer gepraat, geruzied, gevrijd, gemoord worden? De tv even missen vind ik niet zo erg – bij die gedachte zie ik vooral mijn ongelezen boeken voor mij – maar mijn comp is een ander paar mouwen. Ik ben trouwens een vrij selectieve kijker.

Dit doet er mij aan denken dat dit weekend het WK Veldrijden wordt verreden en dat wat ik in september, in het op een na laatste nummer van wielertijdschrift De Muur min of meer voorspelde, zondag wel eens bewaarheid zou kunnen worden: Lars Boom wereldkampioen. Even zag het ernaar uit dat ik het helemaal fout zou hebben. Dat was toen Stybar de eerste belangrijke cross van het seizoen won, terwijl Boom deed alsof het hem allemaal niet zo interesseerde. Maar de Boom-sterke – what’s in a name? – Lars moest eerst eventjes snelsnel wereldkampioen tijdrijden worden voor hij zich in de modder stortte.

Lars Boom lijkt mij een gave knul. Met zijn koersmuts op, vooral die blauwe met de regenboogstreepjes die schuin van zijn schedel naar zijn wenkbrauwen toelopen, is hij zelfs ronduit schattig. Hij doet mij denken – zijn mimiek, zijn babbel – aan Martien Bos, mijn redacteur bij Uitgeverij 521 destijds. Heeft Lars Boom gezegd dat hij ooit de Tour de France wil willen of heb ik dat gedroomd? In elk geval, als Lars Boom zegt dat hij ooit de Tour zal winnen, dan zal Lars Boom de Tour winnen.

Ik supporter zondag voor onze jongens – stel je voor dat het na zijn kwakkelseizoen toch weer Vervecken wordt – maar ook stiekem voor Lars Boom. Door dit hier te bekennen is het stiekeme er eigenlijk een beetje van af. Voor zij die mij hierbij verdenken van een zekere ver-Nederlands-ing wil ik een welgemeende ‘screw you’ debiteren aan het adres van de Nederlandse omroepen, die de voorbije weken, maanden – altijd eigenlijk – dat oervervelende schaatsen uitzonden. Baantjes glijden in een oranje tight fit is voor janetten. Of zoals mijn grootmoeder zaliger zei: ‘IJs deugt alleen maar als het wordt voorafgegaan door het voorvoegsel room.’ Waarop al haar 130 kilogrammen glunderden van de pret en het waggelen richting diepvries een aanvang nam.

GENIETEN VAN POËZIE

Genieten van poëzie                                                                            Code: 081KC080                                                                                                                                     Online Inschrijven Terug Naar Overzicht   Poëzie is voor watjes. Poëzie is voor wereldvreemde droogstoppels. Poëzie is voor niet meer zo jonge Hollandse dametjes die weigeren hun haar te verven. Poëzie is moeilijk en saai. Poëzie is niets voor mij. Vijf veelgehoorde maar o zo foute opvattingen over het lezen – of beter, het niet lezen – van poëzie. In drie avonden ruimt Philip Hoorne die misverstanden op. Hij reikt gedichten aan van hedendaagse dichters, die helemaal niet saai zijn, maar nu eens wonderbaarlijk mooi, dan weer onweerstaanbaar spits, een enkele keer pure rock ’n roll… of alles tegelijk. Philip Hoorne is de poëzierecensent van Knack, tevens medewerker van Poëziekrant en Awater. Hij is de stichter en hoofdredacteur van Poëzierapport, het eerste door de Vlaamse overheid gesubsidieerde e-zine. Hij publiceerde de dichtbundels ‘Niets met jou’, ‘Inbreng nihil’ en ‘Het ei in mezelf’. Onlangs verscheen ‘Het vlees is haar’, een verhalenbundel.   Data : Maandag 3-10-17 maart 2008 – 19: 30-22:00   Praktische info :   INSCHRIJVEN : vorming@vormingplus.be -056/260600 LET WEL: er worden GEEN BEVESTIGINGSBRIEVEN meer verstuurd. Samen met je inschrijving, verwachten wij je betaling minstens één week voor startdatum op het rekeningnummer 001-4092044-78, met vermelding van (het) cursusnummer(s), naam en voornaam   Adres : DC Schiervelde Schiervelde 55 8800 Roeselare   Prijzen : Standaard : 33 euro Vervangingsinkomen : 16.5 euro